Podczas nauki języka, zwłaszcza w momencie, gdy mówi się coraz więcej, często dochodzi do mieszania podobnie brzmiących lub wyglądających słów. Niektóre błędy powtarzają się szczególnie często, co można zaobserwować na podstawie licznych lekcji i rozmów. Zebrane poniżej przykłady dotyczą głównie czasowników, z jednym wyjątkiem w postaci przymiotnika. Przyjrzenie się tym częstym pomyłkom może być pomocnym sposobem na unikanie ich w przyszłości!

1. åka / öka

Te dwa czasowniki różnią się jedynie samogłoską, co czyni je trudnymi na początkowym etapie nauki. W języku szwedzkim występują dźwięki nietypowe dla polskiego ucha.

• å to zaokrąglone polskie o
• ö to dźwięk, który powstaje, gdy usta układamy jak do wymówienia o, ale ostatecznie wymawiamy e. Warto przećwiczyć to przed lustrem.

Znaczenie czasowników:

att åka – jechać (np. samochodem, pociągiem, jako pasażer),
att öka – wzrastać, rosnąć, powiększać się.

2. sa / såg

To jedna z najczęściej mylonych par czasowników w czasie przeszłym (preteritum), i to nawet na wyższych poziomach zaawansowania.

Przykład:

• Han såg att… (On widział, że…)
  
  Często używane zamiast:
• Han sa att… (On powiedział, że…)

Forma czasownika att säga (mówić):

att säga – säger – sa(de) – har sagt*
(*w języku pisanym występuje również forma sade)

Forma czasownika att se (widzieć):

att se – ser – såg – har sett

3. dö / döda

To jedna z ulubionych par czasowników, bo ich pomylenie często prowadzi do komicznego zmienienia znaczenia zdania!

Różnica:

att dö – umierać (czasownik nieprzechodni),
att döda – zabijać (czasownik przechodni, wymaga dopełnienia).

Przykłady:

Han dör. (On umiera.)
Han dödar honom. (On go zabija.)

Więcej o czasownikach przechodnich i nieprzechodnich znajdziesz na naszym blogu: Transitiva och intransitiva verb.

4. dog / död

Czasownik att dö jest nieregularny, a jego formy czasowe łatwo pomylić z przymiotnikiem död.

Forma czasownika att dö:

att dö – dör – dog – har dött

Död to przymiotnik oznaczający „martwy” i stosujemy go np. po czasownikach takich jak: vara (być), se…ut (wyglądać), känna sig (czuć się).

Przykłady:

• Polisen hittade en död man i parken igår kväll.
  (Policja znalazła martwego mężczyznę w parku wczoraj wieczorem.)
• Vad gör man om man hittar ett dött rådjur?
  (Co robić, gdy znajdzie się martwą sarnę?)
• Polisen hittade två döda män i parken igår kväll.
  (Policja znalazła dwóch martwych mężczyzn w parku wczoraj wieczorem.)

5. hoppas / hoppa

Pomyłki między tymi czasownikami często prowadzą do zabawnych sytuacji, jak w zdaniu:

• Jag hoppas att du mår bra! (Mam nadzieję, że u Ciebie wszystko w porządku!)
  zamiast:
• Jag hoppar att du mår bra! (Skaczę, że u Ciebie wszystko w porządku!)

Różnica:

att hoppas – mieć nadzieję (czasownik deponens, końcówka -s nie pełni funkcji),
att hoppa – skakać.

Podsumowanie

Mamy nadzieję, że po dzisiejszym wpisie już nigdy nie pomylisz tych par czasowników. Praktykuj wymowę, zwracaj uwagę na kontekst i korzystaj z tych wskazówek w codziennej nauce. Powodzenia!